“Ik wil Jorg zijn, die een beperking heeft, in plaats van 'Jorg met een beperking'."

Handicap & neuro-inclusie

Vandaag lanceren we ook ING’s wereldwijde Disability & Neuro-inclusion strategie. Hiermee willen we een cultuur en omgeving creëren waarin mensen met een beperking of neurodiverse aandoening – en degenen die voor hen zorgen – zich welkom voelen en hun volledige potentieel kunnen bereiken. De strategie is gericht op verandering, gelijkheid en het verbeteren van ervaringen door barrières weg te nemen en ervoor te zorgen dat iedereen de ondersteuning krijgt die nodig is om te floreren. De focus ligt op thema’s zoals leiderschap en cultuur, talent, toegankelijkheid en data & rapportage.

Stepping forward

Dit jaar hebben we het thema ‘stepping forward’ gekozen voor IDPD – een belofte om vooruit te kijken naar 2025 en verder, en een cultuur van open dialoog over handicap en neurodiversiteit te bevorderen. Dat geldt voor ons allemaal: iedereen maakt deel uit van het gesprek en iedereen kan een bondgenoot zijn.

Het gesprek gaat hier verder. We horen van drie ING-collega’s over hun persoonlijke ervaringen met handicap en neurodiversiteit. Jorg Landheer, lid van het Customer Loyalty-team, helpt klanten graag met hun hypotheekvragen. Hij werkt al 25 jaar bij ING – en heeft cerebrale parese.

Bedankt dat je met ons in gesprek gaat, Jorg! Kun je iets vertellen over je rol bij ING?

Graag! Kort gezegd: mijn werk draait om veel praten. Ik beantwoord vragen en verzoeken van hypotheekadviseurs in Nederland, en in de afgelopen 25 jaar heb ik talloze gesprekken gevoerd over allerlei hypotheekzaken. Het is een leuke rol die goed bij me past, omdat ik een echte mensen-mens ben.

Hoe ga je om met de gevolgen van je cerebrale parese op het werk?

Misschien is het handig om eerst uit te leggen wat cerebrale parese is. In feite werkt mijn brein overuren. Neem bijvoorbeeld een simpele beweging zoals je rechterhand opsteken. Bij de meeste mensen stuurt het brein een directe boodschap naar de hand. Bij mij gaat dat anders: mijn brein stuurt niet alleen een signaal naar mijn hand, maar ook naar andere delen van mijn lichaam, wat onwillekeurige bewegingen veroorzaakt. Daardoor sta ik constant onder spanning en kosten bepaalde taken veel energie.

Gelukkig hangt mijn werk vooral af van praten via een headset, en hoef ik weinig fysiek te doen zoals typen. Dat kan ik wel, maar het kost meer tijd en energie dan bij anderen. Dat geldt eigenlijk overal: ik kan een marathon lopen zoals ieder ander, maar geef me wel vijf dagen!

Is dat een van de grootste misvattingen over jouw beperking?

Ja, het gaat vaak om wat mensen niet zien. De hoeveelheid energie die ik op een drukke dag verbruik, is veel groter dan men denkt. ’s Avonds thuis doe ik zo weinig mogelijk om op te laden voor de volgende dag. Die vermoeidheid kan overweldigend zijn, dus ik moet mijn vrije tijd goed benutten om op kantoor productief te blijven.

Het thema van IDPD dit jaar is ‘stepping forward’. Wat betekent dat voor jou?

Ik zie dat op twee manieren. Ten eerste als een oproep tot actie voor ons allemaal bij ING. Mensen met een beperking kunnen ‘stepping forward’ doen door zich zichtbaar te maken, hun verhaal te delen en bewustzijn te creëren over toegankelijkheid. Tegelijkertijd rekenen we op onze collega’s zonder beperking om ook een stap naar voren te zetten: bereid zijn om te leren en vragen te stellen. Handicap is geen taboe, en ik leer zelf veel van andere perspectieven. Ik hoop dat ik benaderbaar ben, en als iemand meer wil weten over cerebrale parese, help ik graag.

Ten tweede denk ik aan het doel: waar willen we naartoe? Uiteindelijk wil ik gewoon Jorg zijn, die toevallig een beperking heeft – niet ‘Jorg met een beperking’. Soms heb ik wat extra ondersteuning nodig, maar verder ben ik gewoon een collega zoals ieder ander!